Schilderijen horen voor zich te spreken.
Dat is mijn belangrijkste overweging om het op de homepage kort te houden.
Schilders zouden eigenlijk hun mond moeten houden als ze hun werk aan een breed publiek laten zien.

Over mijn werk:
Harry Mulisch zei eens: “Als schrijven makkelijk gaat, is de aardigheid voor mij eraf". Ik herken mij in die woorden.
Ik ben kritisch ten aanzien van mijn eigen prestaties. Ik spiegel mijn prestaties liever aan schilders waarvan ik het werk hoger inschat. Nooit tevreden en toch gelukkig, de merkwaardige paradox, die het schilderen voor mij zo aantrekkelijk maakt, en houdt.
Ik schilder stug door. Noem mij een fantasieloze boekhouder: ik kan alleen schilderen wat ik voor mijn ogen zie. Uit het hoofd schilderen kan ik niet, dat wil ook niet.
Ik schilder voorlopig de waarneembare werkelijkheid. Mijn hoop is tot een eigen signatuur te komen.
De weg daarheen loopt voor mij niet via probeersels en abstracties, maar in het vergaren van techniek. De tijd zal leren in welke vorm ik die ga gieten. Ik zoek die niet op.  

Hopelijk zal dat een weg worden waarin ik niet alleen afbeeld, maar vooral ook oproep. De mate waarin ik daar in slaag en zal slagen bepaalt u, de toeschouwer.